Terror i eksterminacja

Stosowanie terroru prewencyjno-odwetowego miało na celu zapewnienie bezpieczeństwa w rejonach operacji wojskowych. Stosowano tam zasadę zbiorowej odpowiedzialności za akty sabotażu lub wymuszano respekt dla zarządzeń porządkowych: śmierć groziła za nielegalny handel lub posiadanie radia. Ten rodzaj terroru stosowano na wszystkich okupowanych terenach. Na terenach Europy Zachodniej zachowano miejscowe sądownictwo, jednak wyłączono spod jego jurysdykcji sprawy polityczne, przekazując je sądom niemieckim. W razie potrzeby wprowadzano stan wyjątkowy. Terror, jako sposób biologicznego niszczenia narodów stosowano w Europie Wschodniej w odniesieniu do niektórych grup narodowych. Głównymi metodami były: łapanki uliczne, stosowanie zasady zbiorowej odpowiedzialności i karanie bez sądu, tortury fizyczne i psychiczne w celu wymuszenia zeznań, doprowadzanie do śmierci głodowej (Żydzi w gettach), terror i ludobójstwo w stosunku do osób skierowanych do obozów koncentracyjnych. Krzywd i mordów popełnionych w tych obozach nie da się ani zrozumieć ani zapomnieć, zwłaszcza wśród tych, którzy je przeżyli.

Wiele osób uważa, że łamanie praw człowieka to jedynie problem krajów słabo rozwiniętych, głęboko zadłużonych, gdzie wiele osób zmuszanych jest do nadludzkiej pracy za marne pieniądze. Okazuje się jednak, że przykłady nieprzestrzegania najważniejszego dla każdego człowieka kodeksu można znaleźć dużo bliżej – na naszym kontynencie, a nawet w naszym kraju. W Polsce jeszcze kilka lat […]