Reformy

Nikita Chruszczow objął przywództwo w Związku Radzieckim w roku 1953, dość niedługo po śmierci Józefa Stalina. Zastał kraj pogrążony w niebywałym chaosie. Większość lekkiego przemysłu i rolnictwo ogromnie niedomagały, sytuacja społeczna była bardzo zła. Ludzie żyli w biedzie i często w głodzie. Nie było wśród decydentów radzieckich wątpliwości co do tego kto ponosi za to winę. Powszechnie – choć w stopniu dość umiarkowanym – obarczano za złą sytuację w kraju Stalina i stalinowską administrację. To Chruszczow był pierwszym człowiekiem, który publicznie na dużą skalę ośmielił się skrytykować przeszłość i wytknąć stalinowskiemu systemowi liczne błędy. Miało to miejsce w roku 1956 na XX zjeździe partii w czterogodzinnym przemówieniu, jakie I sekretarz partii i premier w jednej osobie, wygłosił do półtoratysięcznego tłumu komunistów na zjeździe zgromadzonych. Owo przemówienie zapoczątkowało w kraju liczne zmiany, których w ogromnej mierze inicjatorem był sam Chruszczow.

Wiele osób uważa, że łamanie praw człowieka to jedynie problem krajów słabo rozwiniętych, głęboko zadłużonych, gdzie wiele osób zmuszanych jest do nadludzkiej pracy za marne pieniądze. Okazuje się jednak, że przykłady nieprzestrzegania najważniejszego dla każdego człowieka kodeksu można znaleźć dużo bliżej – na naszym kontynencie, a nawet w naszym kraju. W Polsce jeszcze kilka lat […]