Oddziaływanie na ludność podbitą w dziedzinie kultury

Cechą polityki niemieckiej w tej dziedzinie na całym obszarze zajmowanym przez Niemców było prześladowanie twórczości autorów pochodzenia żydowskiego a także prześladowania przeciwników nazizmu. Powszechnie praktykowano rabunek dóbr kultury, któremu często towarzyszyło niszczenie dzieł sztuki, które uznano za obce duchowi nazizmu. Na terenie Generalnej Guberni działania te były zakrojone na szeroką skalę. Zlikwidowano swobody informacyjne poprzez zakaz posiadania radia. Grabiono polskie mienie kulturalne, w tym dzieła sztuki sakralnej, zlikwidowano szkolnictwo średnie i wyższe, placówki kulturalne i polską prasę; eksterminowano inteligencję oraz kler duchowny. Jeśli propagowano jakieś rozrywki kulturalne, miały one bardzo niski poziom artystyczny. Na terenach Europy Zachodniej polityka ta miała charakter kontrolny: sztuka nie miała prawa rozbudzić świadomości narodowej i chęci odwetu. Na terenach Belgii, Danii i Holandii kładziono nacisk na pozyskanie środowisk nastawionych proniemiecko.

Przykłady łamania praw człowieka, czy to w Polsce, czy na świecie, niestety nie są rzadkością. Codziennie w wielu rejonach świata człowiek cierpi z powodu niesprawiedliwości, złego traktowania przez drugą osobę. Jednym z wielu przejawów łamania praw człowieka jest dyskryminacja. Na całym świecie ludzie są wyśmiewani i obrażani, a nawet padają ofiarą przemocy słownej i fizycznej […]