Konstytucja

Konstytuanta 3 września 1791 roku uchwaliła konstytucję, zgodnie z którą Francja stałą się monarchią konstytucyjną opartą na zasadzie trójpodziału władz. Władzę wykonawczą sprawował król i sześciu ministrów. Korona pozostała dziedziczna. Władca nie ponosił wprawdzie odpowiedzialności za swoją działalność za swoją działalność, ale każdy dokument królewski musiał mieć kontrasygnaturę właściwego ministra odpowiadającego przed parlamentem. Wymóg ten ograniczał władzę monarchy. Władza ustawodawcza należała do jednoizbowego parlamentu. Nie wszyscy obywatele otrzymali prawa wyborczy. O prawach wyborczych dla kobiet nawet nie myślano, a mężczyzn podzielona na kilka grup według ich statusu majątkowego. Tylko osoby bogate, płacące wysokie podatki, miały pełne prawa wyborcze. W praktyce oznaczało to zapewnienie bogatszemu mieszczaństwu wyłączność w sprawowaniu władzy. Niezgodnie z Deklaracją praw było także utrzymanie niewolnictwa koloniach oraz nie przyznanie praw politycznych Mulatom, posiadającym wszak wolność osobistą. Robotników obowiązywało praco Le Chapeliera, czyli zakaz tworzenia organizacji broniących ich praw.

Wiele osób uważa, że łamanie praw człowieka to jedynie problem krajów słabo rozwiniętych, głęboko zadłużonych, gdzie wiele osób zmuszanych jest do nadludzkiej pracy za marne pieniądze. Okazuje się jednak, że przykłady nieprzestrzegania najważniejszego dla każdego człowieka kodeksu można znaleźć dużo bliżej – na naszym kontynencie, a nawet w naszym kraju. W Polsce jeszcze kilka lat […]