Eksploatacja gospodarcza

W okresie szczytów swoich wpływów w Europie, Niemcy prowadzili trzy rodzaje polityki ekonomicznej. Ziemie, które zostały wcielone do Rzeszy starano się szybko zintegrować z gospodarką kraju poprzez przekazywanie zakładów oraz majątków ziemskich w ręce niemieckie. Inaczej podchodzono do tego na terenach okupowanych w zachodniej i północnej Europie. Starano się wykorzystać możliwości miejscowego przemysłu dla celów strategicznych, nie ingerując jednak w stosunki własnościowe czy ustawodawcze. Rzesza dostarczała niektórych surowców, aby umożliwić funkcjonowanie przemysłu w zamian korzystała z gotowych produktów. Inaczej miała się sytuacja na terenach okupowanej Polski i ZSRR. Na tych terenach gospodarka miała charakter wyłącznie rabunkowy, który dążył do maksymalnego wykorzystania zasobów ludzkich i surowców. Na okupowanych terenach Europy Wschodniej działania ekonomiczne były traktowane, jako element polityki narodowościowej, zmierzając do degradacji cywilizacyjnej podbitych narodów. Jedne narody przeznaczano do szybkiej eksterminacji, inne chciano sprowadzić do roli niewolniczej siły roboczej.

W czasach komunistycznych, kiedy władze Polski wzorowały rządy na ZSRR, dla Polaków nastały ciężkie czasy a prawa człowieka były nagminnie łamane. Obowiązujące prawa gwarantują każdemu człowiekowi prawo do wolności wyznania, wolności myśli, prawo do pracy, nauki, do szczęścia, do sprawiedliwego sądu i wiele innych przywilejów. Okazuje się jednak, że ówczesna władza nie stosowała się do […]