Dalsze reformy i konstytucja

Aby zapobiec dalszemu finansowemu rozkładowi państwa podjęto szereg reform ekonomicznych. Skonfiskowano majątki kościelne. Opodatkowano szlachtę i duchowieństwo, zniesiono cła wewnętrzne, ograniczenia cechowe. Wprowadzono na terenie całego kraju jednolity, dziesiętny, system miar i wag. Konstytuanta we wrześniu 1791 roku uchwaliła opracowaną przez siebie konstytucję. Została wprowadzona monarchia konstytucyjna, zatwierdzono trójpodział władzy. Utworzono Zgromadzenie Prawodawcze – Legislatywę – w której ręku znajdowała się władza ustawodawcza. Władza wykonawcza, dość silnie ograniczona, miała przypaść królowi i ministrom. Prawa polityczne nie zostały dane wszystkim. Społeczeństwo podzielono na 4 grupy majątkowe – ten, kto płacił większe podatki, miał większy wpływ na państwo. Było to rozwiązanie zasadne i uczciwie względem obywateli, jednocześnie usuwające podział związany z urodzeniem, a wprowadzające podział związany z siłą pracy danej jednostki. Oczywiście takie rozwiązanie wywołało duże niezadowolenie mas ludowych Francji. Już 1 października 1791 roku pierwszy raz obradowała Legislatywa. Dzieliła się na prawicę (monarchiści), centrum (zwane bagnem, bowiem jego przedstawiciele nie posiadali konkretnych poglądów politycznych) oraz lewica (żyrondyści, jakobini, kordelierzy, sankiuloci, wściekli i herbertyści). Jak więc widać, parlament był bardzo podzielony. Zresztą, nawet na samej lewicy nie było jedności – dzieliła się na umiarkowaną, reprezentowaną przez żyrondystów, oraz na rewolucyjną, czyli, przede wszystkim, jakobinów.

W ramach obowiązujących Praw Człowieka, każdy człowiek ma prawo do godnego życia niezależnie od wyznawanej wiary, wyglądu, preferencji seksualnych czy wieku. Okazuje się jednak, że wciąż na świecie istnieje problem dyskryminacji ludzkiej – np. ze względu na pochodzenie. przykłady łamania praw człowieka we współczesnym świecie Dobrym przykładem jest tutaj antysemityzm, który nadal dla wielu Żydów […]