Dalsze reformy i konstytucja

Aby zapobiec dalszemu finansowemu rozkładowi państwa podjęto szereg reform ekonomicznych. Skonfiskowano majątki kościelne. Opodatkowano szlachtę i duchowieństwo, zniesiono cła wewnętrzne, ograniczenia cechowe. Wprowadzono na terenie całego kraju jednolity, dziesiętny, system miar i wag. Konstytuanta we wrześniu 1791 roku uchwaliła opracowaną przez siebie konstytucję. Została wprowadzona monarchia konstytucyjna, zatwierdzono trójpodział władzy. Utworzono Zgromadzenie Prawodawcze – Legislatywę – w której ręku znajdowała się władza ustawodawcza. Władza wykonawcza, dość silnie ograniczona, miała przypaść królowi i ministrom. Prawa polityczne nie zostały dane wszystkim. Społeczeństwo podzielono na 4 grupy majątkowe – ten, kto płacił większe podatki, miał większy wpływ na państwo. Było to rozwiązanie zasadne i uczciwie względem obywateli, jednocześnie usuwające podział związany z urodzeniem, a wprowadzające podział związany z siłą pracy danej jednostki. Oczywiście takie rozwiązanie wywołało duże niezadowolenie mas ludowych Francji. Już 1 października 1791 roku pierwszy raz obradowała Legislatywa. Dzieliła się na prawicę (monarchiści), centrum (zwane bagnem, bowiem jego przedstawiciele nie posiadali konkretnych poglądów politycznych) oraz lewica (żyrondyści, jakobini, kordelierzy, sankiuloci, wściekli i herbertyści). Jak więc widać, parlament był bardzo podzielony. Zresztą, nawet na samej lewicy nie było jedności – dzieliła się na umiarkowaną, reprezentowaną przez żyrondystów, oraz na rewolucyjną, czyli, przede wszystkim, jakobinów.

Przykłady łamania praw człowieka, czy to w Polsce, czy na świecie, niestety nie są rzadkością. Codziennie w wielu rejonach świata człowiek cierpi z powodu niesprawiedliwości, złego traktowania przez drugą osobę. Jednym z wielu przejawów łamania praw człowieka jest dyskryminacja. Na całym świecie ludzie są wyśmiewani i obrażani, a nawet padają ofiarą przemocy słownej i fizycznej […]